T45 Do Giecza P66_C32

Giecz, jeden z głównych grodów monarchii piastowskiej obok Poznania, Gniezna, Ostrowa Lednickiego czy Łekna, wzniesiony został w 2. połowie IX w. na południe od wymienionych warowni. Rozbudowa ośrodka przypadła na 2. połowę X w. Najazd księcia czeskiego Brzetysława oraz przesiedlenie mieszkańców grodu do Czech w 1039 r. zahamowały rozwój Giecza. Zniszczony gród odbudowano jednak i przywrócono do dawnej świetności. Do przełomu XIII i XIV w. Giecz był siedzibą kasztelanii, po czym stracił swoje znaczenie na rzecz powstających w okolicy miast i popadł w zapomnienie. Z przeprowadzonych po II wojnie światowej badań wiadomo, że gród w Gieczu posiadał duże znaczenie strategiczne i odgrywał ważną rolę w wymianie handlowej. Bardzo dobrze zachowały się średniowieczne wały grodu dochodzące do 7 metrów wysokości. W jego wnętrzu, przy głównym wejściu, obejrzeć można kamienne fundamenty palatium i przylegającej do niego kaplicy pałacowej o formie rotundy. Dzisiaj jest chłodno i pochmurnie dlatego wybieram na cel wycieczki nieodległe  grodziszczko w Gieczu gdzie znajduje się rezerwat archeologiczny.  Od Czerniejewa początkowo wiedzie ścieżka rowerowa a dalej droga asfaltowa wiodąca przez Neklę , Stroszki i Dzierżnice. Kiedy dojeżdżamy do wsi Giecz po prawej stronie powita nas  Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja. Świątynia mieści się na dawnym podgrodziu. Jest to budowla romańska z XII wieku. Jadąc dalej w kierunku Środy Wlkp po kilometrze jest skręt w prawo wiodący do grodziszczka.

Dzisiaj niewiele się tu dzieje, muzeum zamknięte – ślady wykopalisk i nikogo więcej.

Szału nie ma , pewnie latem wygląda to atrakcyjniej. Pozostaje powrót do domu.